Een Spannende Week

Al aan het begin van de week heb ik 'al mijn hebben en houwen', zo voelt dat in elk geval, in twee koffers klaar staan op mijn slaapkamer.

 

Op dat moment voelt het nog niet raar om de koffers te pakken. Ik begeleid komende week namelijk de Latifa-reis voor Mi Cuento Reizen en probeer daar ook rekening mee te houden met inpakken. Okay: 1 koffer hoeft helemaal niet geopend komende week, de andere wel. En dan lekker weinig handbagage, dat is handig in het vliegtuig. Alleen dat laatste loopt dan toch weer anders. Blijkbaar is 50 kg ruimbagage nog steeds te weinig. 

 

Maar zo gaande de week nemen de spanningen toe. Dringt het tot me door dat het nu écht gaat gebeuren. Het moment dat Edgar in september tegen mij zei dat hij wilde scheiden (lees mijn Prikkelpost-blog op de site van Mi Cuento) lijkt inmiddels heel lang geleden. Dat mijn vertrek met die scheiding gepaard heeft moeten gaan, vind ik nog steeds lastig en verdrietig, en zo in de aanloop naar mijn vertrek, zijn er steeds van die momentjes die je  dat verdriet laten voelen, maar die je er ook langzaam op voorbereiden.

 

Op zondag gaan we nog een keer met zijn vijven eten, om alvast mijn verjaardag 'voor te vieren', en ook een beetje om voor mijn vertrek nog een keertje bij elkaar te zijn met zijn allen. Op maandag ontvang ik een brief van de gemeente met de vraag hoe ik voortaan wil heten, en lieve vrienden en bekenden vragen per whatsapp hoe het nu gaat en of ik helemaal klaar ben om te vertrekken.

 

Tja en já ik ben er klaar voor en néé ook helemaal niet. Ik vind het hartstikke spannend. Het is al een avontuur, maar dat is het op dit moment helemaal geworden, omdat de koop van het huis vertraging oploopt. Al eerder kwam ik in aanraking met wat Andalusische karaktertrekjes, die niet zo heel erg leuk zijn, maar ook met betrekking tot het huis - zij het dit keer indirect - gebeurt dat. Ik ben benieuwd of ik daar ooit aan wen, of er mee om kan gaan, dat - waar het geld betreft - men het niet zo nauw lijkt te nemen met de waarheid. 

 

Hoe dan ook: vandaag of morgen hoor ik of de koop van het huis doorgaat. Kortom: na de reis heb ik ófwel een huis, ófwel alleen een auto en hopelijk wat logeeradresjes waar ik terecht kan :-). Het avontuur barst in volle omvang los.

Powr.io content wordt niet weergegeven als gevolg van je huidige cookie-instellingen. Klik op het cookiebeleid (functioneel en marketing) om akkoord te gaan met het cookiebeleid van Powr.io en de content te bekijken. Je kunt hierover meer lezen in de privacyverklaring van Powr.io.