Gisteren zat ik de hele middag te kleien met de 2-jarige kleinzoon van de eigenaren hier van de Casa Rural. Ik kan me nog herinneren dat er een moment was dat ik dacht “ach, als je je erop instelt, dan lukt het best, die lockdown”.
De volgende dag val ik gelijk in de ochtend van de ene mail van een leverancier of transporteur in de andere. Ze gaan spullen leveren, of hebben die al proberen te leveren en ik was er niet. “Nee, dank je de koekoek”, denk ik. Natuurlijk is het fijn en super dat de thuisbezorgingen ook in Lockdown City nog doorgaan, maar als je niet naar je huis kunt waar de bezorgingen plaatsvinden, is het wat minder.
Gisteren al heb ik diverse telefoontjes gepleegd om een bezorgadres te wijzigen of om de bestelling uit te stellen, maar zonder succes. In de telefoontjes die wel worden opgenomen, word ik te woord gestaan alsof ik bejaard ben (vriendelijk, maar ik kom er niet doorheen met mijn verhaal), bij de meeste bedrijven wordt niet eens opgenomen (iedereen werkt thuis of niet). Iedereen is lovend over mijn Spaans, maar begrijpen doen ze me niet. Mails worden met automatische mails beantwoord, ondanks mijn uitgebreide verhaal en uitleg van mijn situatie.
Mijn ergernis is compleet als het ‘complexe’ van het niet snel kunnen aanvragen van energielevering in mijn nieuwe huis (reden waarom ik opgehokt ben in de casa én dus al die bestellingen niet in ontvangst kan nemen), blijkt te zitten in jarenlange fraude van de voormalige eigenaar. Als ik hem vraag waarom hij dit nog niet geregeld heeft zegt hij “dat gaat hier niet zo snel, het is ingewikkeld”. De gevraagde uitleg geeft hij echter niet.
Het boefje heeft even illegaal afgetapt op een ander huisnummer., waar hij wel een officiële aansluiting heeft. Nee, dan snap ik wel dat je dan niet graag naar de energieleverancier belt en vertelt dat je de aansluiting wilt herstellen…
Na het zoveelste smoesje van zijn kant, besluit ik namelijk zelf de koe bij de hoorns te vatten en het energiebedrijf te bellen. Daar blijkt het allemaal snel geregeld te kunnen worden, maar verbaast men zich over de afwezigheid van de aansluiting op nummer 5, en wel onder de naam van de voormalig eigenaar op nummer 13 (overigens wist de man dat ik het energiebedrijf zou gaan bellen en heeft hij me niet tegengehouden hierin). Voel me wel een beetje lullig nu ten opzichte van hem, en ik hoop dat hij niet in de problemen komt. Anderzijds: had hij tegen mij maar eerlijk moeten zijn.
Duimen jullie met me mee dat het rapport (doorgaans 20 jaar geldig) van de electriciën van 13 jaar geleden nog goed genoeg is en ik met een druk op de knop stroom heb en ik kan verhuizen?
Telefonisch word ik perfect te woord gestaan, neemt men alles stap voor stap met me door, wordt mijn account gemaakt, wordt er precies verteld wat ik moet doen en waar ik op moet wachten, worden er diverse bevestigingsmails gestuurd, waarbij mij wordt verteld waar ik op moet klikken om te bevestigen. En vervolgens krijg ik een mail met een registratielink van mijn account, waarin ik kan zien of het rapport (Boletín) is goedgekeurd en of ik stroom heb. Maar op die goedkeuring moeten we nog even een paar minuutjes wachten. Dus de dame in kwestie hangt maar op. Ik ga het alleen afhandelen.
Het is heel simpel, ik doorloop het formulier, vul alles netjes in en verstuur… daarop volgt er een popup dat registratie ivm Corona even niet mogelijk is. Adem in, adem uit. Met weemoed denk ik terug aan de witte klei-konijntjes en idem kippen, de blauwe vlinders en rode bloemen, de dikke lange churros in alle kleuren, die ik in opdracht van kleinzoon moest maken. Wat was het leven gistermiddag nog simpel 😊.
Na een middag stilte in de casa, wat buiten zitten in de heiïge zon, wat huishoudelijke taakjes, besluit ik nog even dit van me af te schrijven en hoop dat morgen beter nieuws me bereikt.
Reactie schrijven