Zielige vrouwtjes

“Ja, potverdorie”, zegt (nieuwe) kennis Fernando (broer van een bevriend koppel) via de telefoon, “en nú ben ik er klaar mee, dat kan toch niet dat ze jou daar 5 weken zonder stroom laten zitten, nú ga ik bellen. En geef me ook gelijk het nummer van de internetprovider en die niet-bezorgde bestelling, dan los ik alles meteen op”.

 

Luttele seconden later zegt hij “ze bellen me zo voor de bestelling, morgenvroeg tussen 09.00 en 12.00 komt de installateur van het Internet, en…”. Nog voordat ik kan besluiten of ik nu blij ben of onthutst dat ik als buitenlandse vrouw 10 keer moet mailen, en hij het als man met één telefoontje van 2 minuten voor elkaar krijgt, wordt er op de deur geklopt.  Electriciën Francisco staat voor de deur. Die zojuist is gebeld door Fernando. Gehaast loopt hij door het huis, maakt het electriciteitskastje open buiten aan de gevel en wat denk je! Er zit een blaadje in gepropt met de mededeling dat er stroom op de meter staat.

 

Maar eenmaal in huis, is er geen stroom. Afgesproken was dat de electriciteitsmaatschappij Francisco zou bellen, of mij zou mailen voordat ze de stroom erop zouden zetten. Dat was niet gebeurd. Hoe ze daar overigens denken dat ik via een dicht deurtje, ondoorzichtig, aan de buitenkant van mijn huis kan zien dat er er een brief in zit, vraag ik me ook nog af. Vreemd idee van ‘mailen’ hebben ze hier 😉. Omdat Francisco een noodoplossing had gemaakt, die een heel klein electriciteitsstroompje terug gaf aan het netwerk, moest ik hem ook gelijk bellen als ze mij zouden hebben gebeld of gemaild. Nou, dat was ook niet gebeurd om dezelfde reden.

 

Het terugvloeien van dat kleine impulsje zou de indruk kunnen wekken dat er sprake was van fraude. Dus wat had Endesa gedaan: yep! De meter meteen weer van het netwerk gehaald. Je verzint het toch niet? Die noodoplossing was verdorie met toestemming van hen aangelegd!! Dus er kwam zo ongeveer stoom uit de oren van Francisco en bliksemschichten uit zijn ogen. Hij belde gelijk, en legde voldaan op: vanmiddag drukken ze op de knop (want dat is létterlijk wat er moet gebeuren: een schakelaar moet om). Ik laat de sleutel van het meterkastje hier, en dan moet je af en toe maar even checken vanmiddag.

 

Tuurlijk: ik was blij! Ik bedankte zowel Francisco als Fernando dan ook hartelijk. Maar wat ben ik innerlijk gigantisch pissed. Al vaker werd ik erop gewezen door goede vrienden; je moet harder worden. ‘Als je hier gaat wonen, moet je ervan uitgaan dat je als vrouw alleen én voor de gek wordt gehouden, én dat je constant achter iedereen moet aanrennen, misschien zelfs met dreigementen’. Ik geloof nog altijd in de goedheid van mensen, en vind dat geen prettige manier van in het leven staan. ‘Óf je moet heel zielig doen alsof je niets weet, en dan wordt er ook voor je gezorgd’. Beide wil ik niet. Ik wil niet zielig zijn, en ik wil ook niet met dreigementen rondstrooien.

 

Ik besluit te blijven wie ik ben. Dan ben ik misschien té goed van vertrouwen, maar ik voel mij wel goed bij dat vertrouwen. En bij mensen open tegemoet te treden. En ik hou er al helemaal niet van om het zwakke vrouwtje uit te hangen. Ook dan zijn ze aan het verkeerde adres. Een klein wolkje dus aan mijn Andalusische hemel… Maar goed.. hulp accepteren vind ik moeilijk, dus laat ik mezelf prijzen dat ik dát op zijn minst een keer heb toegestaan.

 

Inmiddels zijn we een week verder. Nog steeds heeft er niemand bij Endesa op ‘het’ knopje geduwd. Ik heb dus nog steeds geen stroom. Toen ik van het weekend regelmatig de meter bekeek of eindelijk de woorden “Contrato en Bajo” (wat vrij vertaald betekent: contract nog niet geactiveerd) zouden verdwijnen, vroeg overbuurman Miguel (ja die van de eerste keer hulp om mijn mobiel op te laden) of ik inmiddels stroom had. Op mijn ‘nee’ zei hij: “Endesa? Oh.. ik wacht ook al 5 weken opdat ze mijn potentie verhogen van 2 ampère naar 4,5”.

 

Het is natuurlijk nog steeds van den zotte, maar ben toch blij ook een ander geluid te horen en dat het niet alleen maar ligt aan het vrouw-zijn.

 

Vandaag ga ik ettelijke bezorgers bellen en Francisco (de arme man... ) weer aan zijn jasje trekken.

 

 

Wordt vervolgd..

Reactie schrijven

Commentaren: 0